ਛੰਟਾਈ
ਰਮੇਸ਼ ਉਪਾਧਿਆਏ
ਏਕ ਆਦਮੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਭਰ ਜੂਤੇ ਗਾਂਠਤਾ ਹੈ ਯਾ ਉਨ ਪਰ ਕਰਤਾ ਹੈ ਪਾਲਿਸ਼
ਏਕ ਆਦਮੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਭਰ ਕਪੜੇ ਧੋਤਾ ਹੈ ਯਾ ਉਨ ਪਰ ਕਰਤਾ ਹੈ ਪ੍ਰੈੱਸ
ਏਕ ਆਦਮੀ ਸਿਰ ਪਰ ਬੋਝਾ ਢੋਤਾ ਹੈ ਯਾ ਢੋਤਾ ਹੈ ਰਿਕਸ਼ੇ ਪਰ ਸਵਾਰੀਆਂ
ਏਕ ਆਦਮੀ ਸੜਕ ਬੁਹਾਰਤਾ ਹੈ ਯਾ ਕੂੜੇ ਕੇ ਢੇਰ ਮੇਂ ਢੂੰਢਤਾ ਹੈ ਬਿਕ ਸਕਨੇ ਵਾਲੀ ਕੋਈ ਚੀਜ਼
ਯੇ ਔਰ ਇਨ ਜੈਸੇ ਤਮਾਮ ਆਦਮੀ
ਐਰ ਯੇ ਤਮਾਮ ਔਰਤੇਂ ਜੋ ਇਨ੍ਹੀ ਕੀ ਤਰਹ ਕਰਤੀ ਹੈਂ ਐਸੇ ਤਮਾਮ ਤਰ੍ਹ ਕੇ ਕਾਮ
ਕਭੀ ਕਾਲਾਕਾਰ ਨਹੀਂ ਮਾਨੇ ਜਾਤੇ ਜਬਕਿ ਹੋਤੇ ਹੈਂ ਯੇ ਅਪਨੇ-ਅਪਨੇ ਢੰਗ ਕੇ ਕਲਾਕਾਰ ਹੀ
ਉਨਕਾ ਭੀ ਏਕ ਸ਼ਿਲਪ ਹੋਤਾ ਹੈ ਔਰ ਹੋਤੀ ਹੈ ਉਨਕੀ ਭੀ ਏਕ ਸ਼ੈਲੀ
ਉਨਕੀ ਭੀ ਹੋਤੀ ਹੈ ਏਕ ਭਾਸ਼ਾ ਜਿਸਮੇਂ ਬਨਤਾ ਹੈ ਉਨਕਾ ਕਾਮ ਰਚਨਾ
ਉਸ ਰਚਨਾ ਕਾ ਭੀ ਹੋਤਾ ਹੈ ਏਕ ਕਥਯ ਔਰ ਏਕ ਰੂਪ
ਉਸ ਮੇਂ ਭੀ ਹੋਤੀ ਹੈ ਸੋਦੇਸ਼ਯਤਾ, ਸਾਰਥਕਤਾ ਔਰ ਪ੍ਰਾਸੰਗਿਕਤਾ ਭਰਪੂਰ
ਲੇਕਿਨ ਕੋਈ ਉਨਕੀ ਕਲਾ ਕੀ ਚਰਚਾ ਨਹੀਂ ਕਰਤਾ
ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਆਂਕਤਾ ਉਨਕਾ ਮੂਲਯ
ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਲਿਖਤਾ ਉਨਕਾ ਇਤਿਹਾਸ ਔਰ ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਹੋਤਾ ਉਨਕਾ ਨਾਮਲੇਵਾ
ਕਿਓਂਕਿ ਉਨ੍ਹੇਂ ਕਲਾਕਾਰ ਹੀ ਨਹੀਂ ਮਾਨਾ ਜਾਤਾ
ਮਗਰ ਕਿਓਂ ?
ਇਸ ਲੀਏ ਕਿ ਯੇ ਤੋ ਬਹੁਤ ਹੈਂ
ਇਤਨੋਂ ਕੀ ਕਲਾ ਕੌਨ ਦੇਖੇ ਕੌਨ ਪਰਖੇ ?
ਇਸ ਲੀਏ ਦੇਖਨੇ-ਪਰਖਨੇ ਵਾਲੇ ਕਰਤੇ ਹੈਂ ਛੰਟਾਈ ਔਰ ਬਨਾਤੇ ਹੈਂ ਸਿੱਧਾਂਤ
ਪਹਲਾ ਸਿੱਧਾਂਤ :
ਕਲਾਕਾਰ ਤੋ ਲਾਖੋਂ ਮੇਂ ਕੋਈ ਏਕ ਹੀ ਹੋਤਾ ਹੈ (ਮਤਲਬ, ਲਾਖੋਂ ਛਾਂਟ ਦਿਯੇ !)
ਦੂਸਰਾ ਸਿੱਧਾਂਤ :
ਕਾਰੀਗਰ ਕਲਾਕਾਰ ਨਹੀਂ ਹੋਤੇ (ਮਤਲਬ, ਕਰੋੜੋਂ ਛਾਂਟ ਦਿਯੇ !)
ਤੀਸਰਾ ਸਿੱਧਾਂਤ :
ਕਲਾਕਾਰੋਂ ਮੇਂ ਭੀ ਸਬ ਸ਼ਰੇਸ਼ਠ ਨਹੀਂ ਹੋਤੇ (ਮਤਲਬ ਅਰਬੋਂ ਛਾਂਟ ਦਿਯੇ !)
ਚੌਥਾ ਸਿੱਧਾਂਤ :
ਸ਼ਰੇਸ਼ਠ ਕਲਾਕਾਰੋਂ ਮੇਂ ਭੀ ਸਬ ਮਹਾਨ ਨਹੀਂ ਹੋਤੇ (ਮਤਲਬ, ਖਰਬੋਂ ਛਾਂਟ ਦਿਯੇ !)
ਇਸ ਤਰ੍ਹ ਯੇ ਛੰਟਾਈ ਕਰਤੇ ਜਾਤੇ ਹੈਂ
ਜਬ ਤਕ ਕਿ ਕਲਾਕਾਰੋਂ ਕੀ ਸੰਖਿਆ ਉਨਕੇ ਲੀਏ ਮੈਨੇਜੇਬਲ ਨ ਹੋ ਜਾਏ।
ਔਰ ਇਸ ਤਰ੍ਹ ਜੋ ਦੋ-ਚਾਰ ਯਾ ਪਾਂਚ-ਸਾਤ ਬਚਤੇ ਹੈਂ
ਉਨਮੇਂ ਸੇ ਭੀ ਯੇ ਛਾਂਟਨਾ ਚਾਹਤੇ ਹੈਂ ਸਰਵਸ਼ਰੇਸ਼ਠ
ਔਰ ਸਰਵਸ਼ਰੇਸ਼ਠ ਹੋਤਾ ਹੈ ਵਹ ਜੋ ਉਨਕੀ ਅਪਨੀ ਕਸੌਟੀ ਪਰ ਖਰਾ ਉਤਰੇ
ਜਿਸਸੇ ਆਗੇ ਭੀ ਛੰਟਾਈ ਕੀ ਗੁੰਜਾਇ ਬਨੀ ਰਹਤੀ ਹੈ !
--------------------
No comments:
Post a Comment