Saturday 25 June 2011

ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਕੋ ਮਜ਼ਾਕ ਮੇਂ ਲੇਕਰ...:: ਤੇਜੇਂਦਰ ਸ਼ਰਮਾ


ਕੁਛ ਜੋ ਪੀਕਰ ਸ਼ਰਾਬ ਲਿਖਤੇ ਹੈਂ, ਬਹਕਕਰ ਬੇਹਿਸਾਬ ਲਿਖਤੇ ਹੈਂ
ਜੈਸਾ-ਜੈਸਾ ਖ਼ਮੀਰ ਉਠਤਾ ਹੈ, ਅੱਛਾ ਲਿਖਤੇ, ਖ਼ਰਾਬ ਲਿਖਤੇ ਹੈਂ ।

ਰੁਖ਼ ਸੇ ਪਰਦਾ ਉਠਾ ਕੇ ਦਰ ਪਰਦਾ, ਹੁਸ਼ਨ ਕੋ ਬੇਨਕਾਬ ਲਿਖਤੇ ਹੈਂ
ਹੋਸ਼ ਲਿਖਨੇ ਕਾ ਗੋ ਨਹੀਂ ਹੋਤਾ, ਫਿਰ ਭੀ ਮੇਰੇ ਜਨਾਬ ਲਿਖਤੇ ਹੈਂ ।

ਸਾਕੀ ਪੈਮਾਨਾ ਸਾਗਰੋ ਮੀਨਾ, ਸਾਰੇ ਦੇਕਰ ਖ਼ਿਤਾਬ ਲਿਖਤੇ ਹੈਂ
ਅਪਨੇ ਮਹਬੂਬ ਕੇ ਤਸੱਵੁਰ1 ਕੋ, ਖ਼ੂਬ ਹੁਸ਼ਨੋ ਸ਼ਬਾਬ ਲਿਖਤੇ ਹੈਂ ।

ਲਿਖਨੇ ਵਾਲੋਂ ਕੀ ਬਾਤ ਕਿਆ ਕਹੀਏ, ਜਬ ਯੇ ਬਨਕਰ ਨਵਾਬ ਲਿਖਤੇ ਹੈਂ
ਯਾਰ ਲਿਖ ਡਾਲੇਂ ਜ਼ਹਰ ਕੋ ਅਮ੍ਰਿਤ, ਆਗ ਕੋ ਆਫ਼ਤਾਬ2 ਲਿਖਤੇ ਹੈਂ ।

ਜੋ ਭੀ ਮਸਲਾ ਨਜ਼ਰ ਮੇਂ ਹੋ ਇਨਕੀ, ਯੇ ਉਸੀ ਕਾ ਜਵਾਬ ਲਿਖਤੇ ਹੈਂ
ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਕੋ ਮਜ਼ਾਕ ਮੇਂ ਲੇਕਰ, ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਕੀ ਕਿਤਾਬ ਲਿਖਤੇ ਹੈਂ।
--- --- ---

1.ਤਸੱਵੁਰ : ਕਲਪਨਾਂ; 2.ਆਫ਼ਤਾਬ : ਮੀਠੀ ਧੂਪ।

Wednesday 15 June 2011

ਵਿਨੀਤਾ ਜੋਸ਼ੀ ਕੀ ਦੋ ਕਵਿਤਾਏਂ




ਵਿਨੀਤਾ ਜੋਸ਼ੀ ਕੀ ਦੋ ਕਵਿਤਾਏਂ

ਔਰਤ
======

ਬਕਰਿਓਂ-ਸੀ
ਪਾਲੀ ਜਾਤੀ ਹੈਂ ਔਰਤੇਂ

ਔਰਤੇਂ
ਭੂਖ ਮਿਟਾਨੇ
ਰਿਸ਼ਤੋਂ ਕੇ ਝੁੰਡ ਮੇਂ
ਚੁੱਪਚਾਪ ਚਲਨੇ
ਪ੍ਰੇਤ ਭਗਾਨੇ
ਦੇਵਤਾ ਰਿਝਾਨੇ ਕੇ ਲਿਏ
ਘਰ ਕੀ ਮੰਨਤੇਂ
ਪੂਰੀ ਕਰਨੇ ਕੋ ਹਮੇਸ਼ਾ
ਔਰਤ ਹੀ ਖੋਤੀ ਹੈ
ਅਪਣਾ ਵਜ਼ੂਦ
ਹਰ ਬਾਰ।
***

ਪਹਾੜ
=====

ਔਰਤ ਔਰ ਪਹਾੜ
ਏਕ ਦੂਸਰੇ ਕੇ ਪ੍ਰਯਾਯ ਹੈਂ…

ਦੋਨੋ ਹੀ
ਦਰਕਤੇ ਹੈਂ…
ਧਧਕਤੇ ਹੈਂ…
ਕਸਕਤੇ ਹੈਂ…
ਭੀਤਰ ਹੀ ਭੀਤਰ
ਆਦਮੀ ਔਰ ਕੁਦਰਤ
ਦੋਨੋ ਕੇ ਅਤਿਆਚਾਰ
ਸਹਤੇ ਹੈਂ ਚੁਪਚਾਪ
ਫਿਰ ਭੀ ਅਡਿਗ ਖੜੇ
ਰਹਤੇ ਹੈਂ…

ਅਪਨੀ ਕੋਖ
ਹਰੀ ਦੇਖਕਰ
ਦੋਨੋਂ ਹੀ
ਖੁਸ਼ ਹੋਤੇ ਹੈਂ…

ਨਦਿਯਾਂ ਬਹਤੀ ਰਹੇਂ…
ਜੰਗਲ ਝੂਮਤੇ ਰਹੇਂ…
ਪਕੀ ਚਹਚਹਾਤੇ ਰਹੇਂ…

ਦੋਨੋ ਕੇ ਮਨ ਮੇਂ
ਏਕ ਹੀ ਚਾਹ ਹੈ

ਔਰਤ ਔਰ ਪਹਾੜ
ਏਕ ਦੂਸਰੇ ਕੇ ਪ੍ਰਯਾਯ ਹੈਂ ।
***

ਸੰਪਰਕ : ਤਿਵਾਰੀ ਖੋਲਾ, ਪੂਰਵੀ ਪੋਖਰ ਖਾਲੀ
ਅਲਮੋੜਾ--263601 (ਉਤਰਾਖੰਡ)
ਮੋਬਾਇਲ : 0941109683
0
***
सम्पर्क : तिवारी खोला, पूर्वी पोखर खाली
अल्मोड़ा-263601(उत्तराखंड)
दूरभाष : 09411096830
***
====================
------> ਵਿਨੀਤਾ ਜੀ ਕੀ ਕੁਝ ਔਰ ਕਵਿਤਾਏਂ
ਸ਼੍ਰੀ ਸੁਭਾਸ਼ ਨੀਰਵ ਕੇ
ਪਿਆਰੇ ਪਿਆਰੇ ਹਿੰਦੀ ਬਲਾਗ ਪਰ ਦੇਖੇਂ:- www.vaatika.blogspot.com
====================

Saturday 4 June 2011

ਕੁਛ ਉਖੜੀ ਹੁਈ ਕਵਿਤਾਏਂ :




—ਸੰਜੇ ਗਰੋਵਰ / ਫ਼ੋਨ : 09910344787
ਸੰਵਾਦਘਰ', 147-ਏ, ਪਾਕੇਟ ਏ, ਦਿਲਸ਼ਾਦ ਗਾਰਡਨ, ਦਿੱਲੀ-95.




ਕਰਮਪ੍ਰਧਾਨ ਸਵਭਾਵ ਕੇ ਥੇ ਸਭੀ ਦੱਲੇ ਔਰ ਅਕਰਮਣਯ


ਮਾਹੌਲ ਕਾਮ ਕਰਨੇ ਵਾਲੋਂ ਕੇ ਲੀਏ
ਹਮੇਸ਼ਾ ਸੇ ਹੀ ਇਤਨਾ ਅਨੁਕੂਲ ਥਾ ਕਿ
ਤਿਕੜਮੀ, ਜੁਗਾੜੂ, ਖੁਰਾਂਟ, ਧੂਰਤ, ਸਮਗਲਰ ਔਰ 'ਕਾਮ ਕਰਤੇ ਹੁਏ ਦਿਖਨੇ'
ਕੇ ਅਭਿਨਯ ਮੇਂ ਸਿੱਧਹਸਤ ਲੋਗ
ਕਭੀ ਭੀ ਕਿਤਨਾ ਭੀ ਪੁਰਸ਼ਾਰਥ ਕਰ ਸਕਤੇ ਥੇ
ਔਰ ਗਰਵਪੂਰਣ ਚਿੱਲਾਤੇ ਹੁਏ
ਕਰਮਣਯੇਵਾਦਿਕਾ…' ਕਾ ਪਾਠ ਨਿਸਸੰਕੋਚ ਕਰ ਸਕਤੇ ਥੇ

ਕਾਮ ਕਰਨੇ ਕੀ ਸੰਸਕ੍ਰਿਤੀ ਕੋ ਠੀਕ ਸੇ ਖੰਗਾਲਾ ਤੋ ਪਤਾ ਚਲਾ ਕਿ
ਇਸਮੇਂ ਪਚਾਸ ਪ੍ਰਤਿਸ਼ਤ ਤੋ ਐਸੀ ਥੀ
ਜੋ ਕਾਮ ਨ ਹੋਨੇ ਮੇਂ ਭੀ ਕਾਮ ਨਿਕਾਲ ਲੇਤੀ ਥੀ
ਉਸ ਦੱਲੇ ਕੋ ਕਿਆ ਦੋਸ਼ ਦੂੰ
ਜੋ ਆਪਕੀ ਔਰ ਮੇਰੀ ਇਸ ਕਮਜ਼ੋਰੀ ਪਰ ਨਿਰਭਰ ਥਾ
ਔਰ ਕੜਕ ਕਰ ਕਹਤਾ ਥਾ
"ਠੀਕ ਹੈ ਕਰਾ ਸਕਤੇ ਹੋ ਤੋ ਅਪਣੇ ਆਪ ਕਰਾਕੇ ਦੇਖ ਲੋ"
ਔਰ ਜਿਨ ਬਾਬੂ ਔਰ ਸਾਹਬ ਸੇ ਵਹ ਕਾਮ ਕਰਵਾ ਲੇਤਾ ਥਾ
ਉਨਕਾ ਸ਼ੁਮਾਰ ਭੀ 'ਕਾਮ ਕਰਨੇ ਵਾਲੇ' ਪ੍ਰਤਿਸ਼ਠਤ ਲੋਗੋਂ ਮੇਂ ਹੋਤਾ ਥਾ
  –––   –––   –––  




ਠੱਗ ਨਿਕਲਾ ਥਾ ਆਤਿਥਯ ਔਰ ਪੇਟਫੂਲੀ ਥੀ ਆਧਯਾਤਮਿਕਤਾ


ਚਾਯ ਤਕ ਕੋ ਲੋਗੋਂ ਨੇ
ਦੂਸਰੇ ਕਾ ਪਾਣੀ ਚੂਸਨੇ ਕਾ ਸਾਧਨ
ਬਨਾ ਲੀਆ ਥਾ
ਕਿਓਂਕਿ ਖੂਨ ਤੋ ਅਬ ਕਹੀਂ ਬਚਾ ਲਗਤਾ ਨਹੀਂ ਥਾ
ਬਚਤਾ ਤੋ ਉਸਕਾ ਰੰਗ ਏਕ ਹੋਤਾ
ਔਰ ਜੋ ਯੂੰ ਹੋਤਾ ਤੋ ਵਰਣਗਤ ਸ਼ਰੇਸ਼ਠਤਾ ਕਹਾਂ ਸੇ ਆਤੀ

ਕੋਈ ਖਾਣੇ ਪਰ ਬੁਲਾਤਾ ਤੋ
ਦੂਧ ਕੇ ਜਲੇ ਕੇ ਅੰਦਰ ਕਹੀਂ
ਕੁਛ ਫਟਨੇ ਲਗਤਾ
ਕਿ ਅਬ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਕਿਸ ਰੂਪ ਮੇਂ
ਕਿਸ ਦਿਨ ਕੈਸੀ ਕੋਈ ਮਾਂਗ ਉਠੇਗੀ

ਜੋ ਲੋਗ ਚਾਯ ਮੇਂ ਨਸ਼ਾ ਘੋਲਕਰ
ਦੂਸਰੋਂ ਕਾ ਕੁਛ ਭੀ ਲੂਟ ਲੇਨੇ ਮੇਂ ਪਾਰੰਗਤ ਥੇ
ਉਨਕਾ ਮਦਿਰਾਪਾਨ ਪਰ ਏਤਰਾਜ
ਸਵਾਭਾਵਿਕ ਹੀ ਥਾ

ਸ਼ੋਸ਼ਕ ਕਾ ਅੰਦਾਜ਼ੇ-ਬਯਾਂ
ਇਤਨਾ ਸ਼ੋਖ, ਚੁਸਤ, ਜਾਨਲੇਵਾ ਔਰ
ਆਤਿਵਯ-ਪਰੰਪਰਾ ਕੀ ਚਾਸ਼ਨੀ ਮੇਂ ਇਸ ਕਦਰ ਲਿਪਟਾ ਥਾ
ਕਿ ਸਾਵਨ ਕੇ ਅੰਧੇ ਕੋ ਬਚਨਾ ਤੋ
ਲਗਭਗ ਨਾਮੁਮਕਿਨ ਥਾ

ਠੱਗੋਂ ਕੀ ਯੁਕਤਿਯਾਂ ਇਤਨੀ ਅਨੂਠੀ ਥੀਂ ਕਿ
ਸ਼ੋਸ਼ਿਤ ਕੋ ਅਕਸਰ ਹੀ ਯਹ ਆਪਰਾਧਬੋਧ ਹੋਨੇ ਲਗਤਾ
ਕਿ ਕਹੀਂ ਮੈਂ ਹੀ ਸ਼ੋਸ਼ਣ ਤੋ ਨਹੀਂ ਕਰ ਰਹਾ
ਸ਼ਾਯਦ ਮੈਂ ਹੀ ਸ਼ੋਸ਼ਣ ਕਰ ਰਹਾ ਹੂੰ
ਹਾਂ, ਮੈਂ ਹੀ ਸ਼ੋਸ਼ਣ ਕਰ ਰਹਾ ਹੂੰ

ਜੋ ਲੋਗ ਲਾਸ਼ੋਂ ਪਰ ਬੈਠਕਰ ਕਚੌੜਿਯਾਂ ਖਾਤੇ ਥੇ
ਵਹੀ ਸਬਸੇ ਜ਼ਿਆਦਾ ਹਾਂਕਤੇ ਥੇ ਕਿ
ਹਮ ਤੋ ਭੈਯਾ ਸ਼ੁਰੂ ਸੇ ਹੀ ਅਧਯਾਤਮਵਾਦੀ ਹੈਂ
ਮਗਰ ਸੁਸਰੇ ਦੂਸਰੇ ਸਬ ਭੌਤਿਕਵਾਦੀ ਹੈਂ
  –––   –––   –––   –––  



ਵਿਚਾਰ ਨਹੀਂ ਨਾਮ ਲੀਆ ਥਾ ਉਧਾਰ
ਤਥਾਕਥਿਤ ਆਤਮਨਿਰਭਰੋਂ ਨੇ :



ਚਾਰਵਾਕ ਕੇ ਵਿਰੋਧੀ ਹੀ
ਸਭਸੇ ਜ਼ਿਆਦਾ ਮੁਫ਼ਤਖੋਰੇ ਨਿਕਲੇ ਥੇ
ਪੱਠੇ ਬਿਨਾ ਰਿਣ ਲੀਏ ਹੀ
ਦੂਸਰੋਂ ਕਾ ਖੂਨ ਭੀ ਪੀ ਰਹੇ ਥੇ
ਔਰ ਘੀ ਭੀ
ਸ਼ਕ ਹੋਤਾ ਥਾ ਕਿ
ਕਹੀਂ ਅਪਨੇ ਵਿਚਾਰ ਉਨਹੋਂਨੇ
ਚਾਰਵਾਕ ਕੇ ਨਾਮ ਸੇ ਤੋ ਨਹੀਂ ਲਿਖ ਦੀਏ ਥੇ
  –––   –––   –––   –––  



ਤੋ ਫਿਰ ਕਿਸ ਯੋਗਯ ਥਾ ਸਾਲਾ ਆਰਕ਼ਸ਼ਣ


ਬਹਰਹਾਲ
ਹਰ ਦੁਖੀ ਆਦਮੀ ਚੌਰਾਹੇ ਪਰ
ਇਸ ਚਰਚਾ ਮੇਂ ਭਾਗ ਲੇਤਾ ਥਾ
ਕਿ ਭੈਯਾ ਭਰਸ਼ਟਾਚਾਰ ਬਹੁਤ ਹੋ ਗਯਾ
ਔਰ ਥੋੜੀ ਦੇਰ ਬਾਦ
ਕਿਸੀ ਸ਼ਰਮਾ-ਵਰਮਾ, ਯਾਦਵ-ਵਾਦਵ, ਗਰੋਵਰ-ਸ਼ਰੋਵਰ ਕੇ
ਪਾਸ ਪਹੁੰਚ ਜਾਤਾ ਕਿ ਭੈਯਾ
ਕਾਰਖਾਨੇ ਕਾ ਬਿਲ ਘਰ ਸੇ ਭੀ ਜ਼ਿਆਦਾ ਆ ਗਯਾ ਹੈ
ਕੁਝ ਲੇ-ਦੇਕਰ ਐਡਜੈਸਟ ਕਰਾ ਦੋ ਨਾ

ਸਰਕਾਰੀ ਨੌਕਰੀਓਂ ਮੇਂ ਸਾਲੋਂ ਸੇ ਸਜੇ ਇਨ
ਸ਼ਰਮਾ-ਵਰਮਾ, ਯਾਦਵ-ਵਾਦਵ, ਗਰੋਵਰ-ਸ਼ਰੋਵਰ ਅਗ਼ੈਰਾ-ਵਗ਼ੈਰਾ
ਮੇਂ ਸੇ ਕਈ ਜੁਗਾੜ ਸੇ ਆਏ ਥੇ ਕਈ ਪੱਤੇ ਸੇ
ਕਈ ਯੂਪੀ ਸੇ ਕਈ ਕਲਕੱਤੇ ਸੇ
ਕਈ ਇਤਿਹਾਸ ਕੀ ਤਰਹ ਥੇ ਜੋ ਅਪਨਾ ਲਿਖਾ
ਨਹੀਂ ਪੜ੍ਹ ਸਕਤੇ ਥੇ

ਕਈਓਂ ਕੋ ਪੂਰੇ ਦਿਨ ਟੇਬਲ ਪਰ ਟਾਂਗੇਂ ਟਾਂਗਨੀ ਹੋਤੀ ਥੀਂ
ਇਸ ਲੀਏ ਲਿਖਤੇ ਹੀ ਨਹੀਂ ਥੇ
ਤੋ ਕੋਈ ਪੜ੍ਹਤਾ ਕਿਆ

ਮਗਰ ਯੇ ਸਬ ਯੋਗਯ ਥੇ
ਕਿਓਂਕਿ ਆਰਕਸ਼ਣ ਸੇ ਨਹੀਂ ਆਏ ਥੇ
ਤੋ ਸਵਾਲ ਉਠਨਾ ਸਵਾਭਾਵਿਕ ਹੀ ਥਾ ਕਿ ਫਿਰ
ਆਰਕਸ਼ਣ ਕਿਸ ਯੋਗਯ ਥਾ
  –––   –––   –––   –––  


ਲਿੱਪੀ ਅੰਤਰ : ਮਹਿੰਦਰ ਬੇਦੀ, ਜੈਤੋ