ਸ਼ਾਰਿਕ ਕੈਫ਼ੀ ਕੀ ਤੀਨ ਉਰਦੂ ਗ਼ਜ਼ਲੇਂ :: ਲਿੱਪੀ-ਅੰਤਰ : ਮਹਿੰਦਰ ਬੇਦੀ, ਜੈਤੋ
ਏਕ :
ਬਰਸੋਂ ਜੁਨੂੰ ਸਹਿਰਾ-ਸਹਿਰਾ ਭਟਕਤਾ ਹੈ
ਘਰ ਮੇਂ ਰਹਿਨਾ ਯੂੰ ਹੀ ਨਹੀਂ ਆ ਜਾਤਾ ਹੈ
ਪਿਆਸ ਔਰ ਧੂਪ ਕੇ ਆਦੀ ਹੋ ਜਾਤੇ ਹੈਂ ਹਮ
ਜਬ ਤਕ ਦਸ਼ਤ ਕਾ ਖੇਲ ਸਮਝ ਮੇਂ ਆਤਾ ਹੈ
ਆਦਤ ਥੀ ਸੋ ਪੁਕਾਰ ਲਿਆ ਤੁਮ ਕੋ ਵਰਨਾ
ਇਤਨੇ ਕਰਬ ਮੇਂ ਕੌਨ ਕਿਸੇ ਯਾਦ ਆਤਾ ਹੈ
ਮੌਤ ਭੀ ਇਕ ਹਲ ਹੈ ਤੋ ਮਸਾਇਲ ਕਾ ਲੇਕਿਨ
ਦਿਲ ਯੇ ਸਹੂਲਤ ਲੇਤੇ ਹੁਏ ਘਬਰਾਤਾ ਹੈ
ਇਕ ਤੁਮ ਹੀ ਤੋ ਗਵਾਹ ਹੋ ਮੇਰੇ ਹੋਨੇ ਕੇ
ਆਈਨਾ ਤੋ ਅਬ ਭੀ ਮੁਝੇ ਝੁਟਲਾਤਾ ਹੈ
ਉਫ਼ ਯੇ ਸਜ਼ਾ ਯੇ ਤੋ ਕੋਈ ਇਨਸਾਫ਼ ਨਹੀਂ
ਕੋਈ ਮੁਝੇ ਮੁਜਰਿਮ ਹੀ ਨਹੀਂ ਠਹਿਰਾਤਾ ਹੈ
ਕੈਸ-ਕੈਸੇ ਗੁਨਾਹ ਕੀਏ ਹੈਂ ਖ਼ਵਾਬੋਂ ਮੇਂ
ਕਯਾ ਯੇ ਭੀ ਮੇਰੇ ਹੀ ਹਿਸਾਬ ਮੇਂ ਆਤਾ ਹੈ
--- --- ---
ਦੋ :
ਇੰਤਿਹਾ ਤਕ ਬਾਤ ਲੇ ਜਾਤ ਹੂੰ ਮੈਂ
ਅਬ ਉਸੇ ਐਸੇ ਹੀ ਸਮਝਾਤਾ ਹੂੰ ਮੈਂ
ਕੁਛ ਹਵਾ ਕੁਛ ਦਿਲ ਧੜਕਨੇ ਕੀ ਸਦਾ
ਸ਼ੋਰ ਮੇਂ ਕੁਛ ਸੁਨ ਨਹੀਂ ਪਾਤ ਹੂੰ ਮੈਂ
ਬਿਨ ਕਹੇ ਆਊਂਗਾ ਜਬ ਭੀ ਆਊਂਗਾ
ਮੁੰਤਜ਼ਿਰ ਨਜ਼ਰੋਂ ਸੇ ਘਬਰਾਤਾ ਹੂੰ ਮੈਂ
ਯਾਦ ਆਤੀ ਹੈ ਤਿਰੀ ਸੰਜੀਦਗੀ
ਔਰ ਫਿਰ ਹੰਸਤਾ ਚਲਾ ਜਾਤਾ ਹੂੰ ਮੈਂ
ਅਪਨੀ ਸਾਰੀ ਸ਼ਾਨ ਖੋ ਦੇਤਾ ਹੈ ਜ਼ਖ਼ਮ
ਜਬ ਦਵਾ ਕਰਤਾ ਨਜ਼ਰ ਆਤਾ ਹੂੰ ਮੈਂ
ਛੁਪ ਰਹਾ ਹੂੰ ਆਇਨੇ ਕੀ ਆਖੋਂ ਸੇ
ਥੋੜਾ-ਥੋੜਾ ਰੋਜ਼ ਧੁੰਧਲਾਤਾ ਹੂੰ ਮੈਂ
ਆਜ ਉਸ ਪਰ ਭੀ ਭਟਕਨਾ ਪੜ ਗਯਾ
ਰੋਜ਼ ਜਿਸ ਰਸਤੇ ਸੇ ਘਰ ਆਤਾ ਹੂੰ ਮੈਂ
--- --- ---
ਤੀਨ :
ਦਿਲੋਂ ਪਰ ਨਕਸ਼ ਹੋਨਾ ਚਾਹਤਾ ਹੂੰ
ਮੁਕੰਮਿਲ ਮੌਤ ਸੇ ਘਬਰਾਤਾ ਹੂੰ
ਸਭੀ ਸੇ ਰਾਜ਼ ਕਹਿ ਦੇਤਾ ਹੂੰ ਅਪਨੇ
ਨ ਜਾਨੇ ਕਿਹਾ ਛੁਪਾਨਾ ਚਾਹਤਾ ਹੂੰ
ਕੋਈ ਜਜ਼ਬਾ ਨਯਾ ਜਾਗੇ ਤੋ ਕੈਸੇ
ਕਿ ਮੈਂ ਉਸਕਾ ਬਹੁਤ ਦੇਖਾ ਹੁਆ ਹੂੰ
ਮੁਝੇ ਮਹਫ਼ਿਲ ਕੇ ਬਾਹਰ ਕਾ ਨ ਸਮਝੋ
ਮੈਂ ਅਪਨਾ ਜਾਮ ਖ਼ਾਲੀ ਕਰ ਚੁਕਾ ਹੂੰ
ਤਵਜਜ਼ੋ ਕੇ ਲਿਯੇ ਤਰਸਾ ਹੂੰ ਇਤਨਾ
ਕਿ ਇਕ ਇਲਜ਼ਾਮ ਪੇ ਖ਼ੁਸ਼ ਹੋ ਰਹਾ ਹੂੰ
ਮਿਰੀ ਮਹਫ਼ਿਲ ਭੀ ਕਮ ਮੇਰੀ ਹੈ 'ਸ਼ਾਰਿਕ'
ਯਹਾਂ ਭੀ ਮੈਂ ਜਗਹ ਹੀ ਘੇਰਤਾ ਹੂੰ
--- --- ---
ਸ਼ਾਇਰ : ਸ਼ਾਰਿਕ ਕੈਫ਼ੀ,
132, ਗੜ੍ਹੀ ਰਾਵ ਪਹਾੜ ਸਿੰਘ,
ਬਰੇਲੀ-243001.
ਮੋਬਾਇਲ : ( 0 )9997162396
No comments:
Post a Comment